Każda osoba pracująca w transporcie jako kierowca samochodu wyposażonego w tachograf musi posiadać różnego rodzaju dokumenty kierowcy. Jednym z nich jest karta kierowcy.
Dokument ten, wyglądem przypominający trochę prawo jazdy, jest niezbędny do tego, aby zgodnie z obowiązującym prawem ruszyć w trasę. Dokument ten jest najczęściej potrzebny kierowcą pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub w przypadku przewozu ludzi w liczbie większej niż 9 osób wraz z kierowcą. Czym jest karta kierowcy, do czego się ją wykorzystuje oraz w jaki sposób można ją uzyskać?
Czym jest karta kierowcy?
Karta kierowcy to dokument wyposażony w chip, który pozwala zidentyfikować kierowcę oraz przypisać mu dane dotyczące przejazdów rejestrowanych przez cyfrowy tachograf. Na karcie kierowcy zapisywane są takie informacje jak czas przejazdu i pracy kierowcy, długość należytych przerw na odpoczynek, informacje o używanym pojeździe, informacje dotyczące kraju, czyli miejsca rozpoczęcia i zakończenia dziennego okresu pracy, czy też informacja o różnego rodzaju zdarzeniach, takich jak włożenie karty do tachografu podczas jazdy, wszelkiego rodzaju błędy i usterki karty, bądź też przerwy w zasilaniu. Wszystkie tego typu zdarzenia rejestrowane są z datą, godziną i typem usterki czy też zdarzenia.
W zależności od rodzaju karta kierowcy zachowuje swoją ważność, nie dłużej niż wynosi ważność dokumentu prawa jazdy, czyli 5 lat.
Każdy kierowca może posiadać tylko jedną imienną kartę kierowcy, na której znajduje się szereg zindywidualizowanych danych osobistych. Dane zarejestrowane na karcie sczytuje się i podlegają one kontroli.
Jak uzyskać kartę kierowcy?
Karta kierowcy niezbędna do pracy tachografu cyfrowego wydawana jest na wniosek kierowcy. Takiego wniosku nie może złożyć pracodawca w imieniu pracownika, może on jednak zrefundować koszty wyrobienia dokumentu. Karta kierowcy wydawana jest przez Polską Wytwórnię Papierów Wartościowych.
Pierwszym i najważniejszym krokiem podjętym w celu uzyskania karty kierowcy jest wypełnienie odpowiedniego wniosku wraz z innymi drukami zawierającymi szczegółowe dane osobowe. Oczywiście najpierw należy posiadać prawo jazdy uprawniające osobę do kierowania danym rodzajem pojazdów. Wypełniony wniosek można złożyć tradycyjnie w formie papierowej lub w formie elektronicznej przez Internet. Na wszystkich składanych wnioskach należy potwierdzić dane odręcznym podpisem. W przypadku składania wniosków w wersji elektronicznej konieczne jest dysponowanie kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
We wniosku należy zawrzeć podstawowe dane takie jak:
- imię,
- nazwisko,
- PESEL,
- adres i miejsce zamieszkania,
- datę urodzenia,
- informacje o posiadanym prawie jazdy.
Do wniosku dołącza się także uzasadnienie powodu, dlaczego kierowca ubiega się o wydanie karty kierowcy. Dotyczy to zarówno wydania nowej karty, jak i przedłużenia ważności lub wymiany posiadanego już wcześniej dokumentu. Należy także pamiętać o dołączeniu zdjęcia, dwustronnego ksero dokumentu prawa jazdy oraz podpisanego oświadczenia o posiadaniu ważnego prawa jazdy na odpowiednią kategorię pojazdów. Opłatę za wydanie dokumentu należy przelać na konto organu wydającego dokument. Należy także dołączyć do wniosku potwierdzenia przelewu. Opłata za wydanie karty kierowcy wynosi obecnie 172,20 zł.
Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych na wyrobienie dokumentu ma 30 dni od daty złożenia wniosku o jego wyrobienie. Bardzo ważne jest, aby przed złożeniem wniosku sprawdzić dokładnie, czy wszystko w nim się zgadza, ponieważ każdy niewielki błąd może wstrzymać całą procedurę, co niepotrzebnie będzie wydłużało czas potrzebny na wydanie karty kierowcy.
Czy karta kierowcy to dokument obowiązujący jedynie w Polsce?
Karta kierowcy nie jest dokumentem obowiązującym jedynie w Polsce. Dokument ten oprócz naszego kraju, obowiązuje także na terenie całej Unii Europejskiej. Oznacza to, że zakres, sposób wydawania czy uprawnienia wynikające z posiadania karty kierowcy, regulują przepisy europejskie, a nie krajowe. Wszelkie regulacje dotyczące tego dokumentu kierowcy znajdują się w Rozporządzeniu Parlamentu i Rady UE Nr 165/2014 o stosowaniu urządzeń rejestrujących w transporcie drogowym.